آقای ساری، یوونتوس آلگری هیچ علاقه ای به شکست نداشت
 |
یک شکست پرسروصدا همراه با انتقادات بسیار، حتی خیلی بیشتر از آنچه که بعد از دیدار برابر ناپولی به دست آمد. شکست برابر ورونا و سخت شدن شرایط جدول رده بندی کمترین فضا را برای دفاع از مائوریتزیو ساری و سیستمش فراهم کرده و حالا جدال و انتقادات ها خیلی بیشتر و به راحتی شنیده و دیده میشوند. اما مسئله مهمی که بیشتر از موج انتقادات مورد توجه قرار گرفته اند، خشمی ست که بیشتر از پیش نزد هواداران بیانکونری احساس میشود.
ساری معتقد است که تیمش اش نباید شکست بخورید اما شکست نخوردن مسئله ای نیست که همیشه بتوان جلوی روی دادن آن را گرفت. امتیازاتی از دست می روند اما امتیازاتی نیز در دیدارهای بعدی به دست می آیند که می تواند شرایط او و تیمش را بهبود سازد.
اما هوادار نه تنها به این راحتی شکست ها و نتایج این فصل را نمی پذیرد و خیلی زود نتایج چند فصل گذشته را فراموش نمی کند و بلکه در صورت ادامه تکرار نتایج ناخوشایند شروع به مقایسه دوران مربی گذشته و فعلی تیم را از سر می گیرد.
یوونتوس مکس آلگری هیچ علاقه ای به شکست نداشت، به ویژه شکست برابر تیم هایی که چندان قدرتمند نبودند. یووه مکس تلاش و دوندگی عجیبی داشت اما یووه مائوریتزیو سنگینی عجیبی را در گام های بازیکنانش می بیند. در یووه ای که آلگری هدایت آن را به عهده داشت گل زدن هدف مهمی بود اما گل نخوردن و بازی ندادن به حریف هدفی بس مهم تر بود، ولی در تیم ساری هدفمندی کمتری برای سیستم تیمش بعد از گلزنی و پیش افتادن از حریف دیده میشود.
یووه کنونی به رقبا فرصت کنترل بازی و در دست گرفتن بازی و حتی خلق فرصت های گلزنی می دهد، مسائلی کاملا خلاف تفکرات یوونتوس آلگری. هر چند که تفاوت در اندیشه های مربیان کاملا طبیعی ست اما یوونتوس کنونی با آنچه که انتظارش را داریم فاصله دارد و این عدم اطمینان از آنچه که در حال روی دادن در یووه است با یووه واقعی که می خواهیم می تواند شرایط ساری را دشواتر و سایه بازگشت و حضور مجدد مکس آلگری را واضح تر از سایه روشن هایی که در شرایط فعلی تنها احساس می شود، کند.
هر چند که ساری و حتی گروهی از تیفوسی های بیانکونری تاکید دارند که این نتایج تنها نتیجه عدم تمرکز بازیکنان و ذهنیتی ست که شاگردان این مربی دارند و مشکل تیم تاکتیکی نیست اما حتی اگر این مسئله نیز کاملا صحیح باشد خود نقدی ست بر مائوریتزیو ساری که نتوانسته ذهنیت پیروزی که عاملی جدا نشدنی از کالبد مجموعه یوونتوس است را نزد بازیکنانش تقویت کند، کاری که ماسیمیلیانو آلگری از عهده آن به خوبی برآمد.
